Maar weer eens een stukje over mijn favoriete computer, de Amiga.
Had ik het in de vorige twee delen over de A500 en de A1200, welke ik vroeger daadwerkelijk had, ga ik het nu hebben over de twee vreemde eenden in de bijt: de Amiga 500+ en de Amiga 600.
Amiga 500+
De Amiga 500+ kwam uit rond 1991, de periode dat men bij Commodore eigenlijk begonnen was met een hele nieuwe lijn. Maar toch kwam deze Windows Vista onder de Amiga’s er. 1Mb chip-memory, het dubbele van wat een reguliere Amiga 500 had. Heel leuk, extra geheugen, voor de rest niets extra’s. Ja, dit was de zogenaamde ECS-chipset, iets andere chips met betere prestaties etcetera. En daar zat ‘m nou ook net het probleem: veel spellen deden het niet en die mooie demo’s bleven hangen op het “moment supreme”.
Nu was chip-memory toch wel degelijk van wezenlijk belang , immers, je kon voor wat betreft muziek produceren die extra chip nu juist wel gebruiken. Het zit ‘m daarin ook in de architectuur van de Commodore Amiga, je had chip-memory en fast-memory. Chip was voor veel software heel belangrijk omdat dit rechtstreeks adresseerbaar was vanuit alle componenten, fast-mem was alleen beschikbaar voor de CPU. Klein detail aan de A500+: er zaten nieuwe labeltjes op! Voor de rest “same old, same old”.
Gemiste kans, maar niet een computer die je helemaal moet afschrijven. Hij mist ook in mijn collectie want ze zijn minder gemaakt en blijkbaar ook “en masse” weggegooid.
Amiga 600
Jaaa, het nieuwe design van de laatste generatie Amiga’s. Net zoals de A1200 een nieuw fris uiterlijk en helemaal bij de tijd. En wat een schatje, een soort mini-1200, maar zeker niet minder. De eerste keer dat ik ‘m zag was thuis bij Paul, hij maakte er modjes op, volgens mij tot diep in de nacht.
Maar wederom was dit toch weer een soort Windows ME onder de Amiga’s. Het was welliswaar een nieuw model, maar onder de motorkap was het nog steeds een VW Golf 1. Belachelijk! Er zat een ordi 68000 in van Motorola terwijl de A1200 een EC68020 had! Dus 7MHz tegen 14MHz, niet bepaald een wolf in schaapskleren, meer een soort van BMW met een Mini-motor.
Ik zou eerlijk gezegd niet zo snel iets kunnen bedenken waarom dit nou zo’n hele speciale Amiga zou moeten zijn. Het is wel weer zo’n niche-ding als de A500+, nergens meer te vinden bijna. Gelukkig heb ik er wel eentje, die van Paul. (via Christiaan, want die snapte er niks van. Windows-adeptje hè, hmptjah)
